‘Hakim heeft gekozen voor Marokko. Wat ons betreft was er de afgelopen dagen ook geen onduidelijkheid’, beweerde Mustapha Nakhli woensdagochtend in De Telegraaf. Een hoogst opmerkelijke uitspraak van de zaakwaarnemer van voormalig Nederlands jeugdinternational Hakim Ziyech. Want onduidelijkheid is precies datgene wat Ziyech in de afgelopen maanden heeft gezaaid in de media. Elke speler met een dubbel paspoort moet voor zichzelf beslissen voor welk land hij wenst uit te komen, maar de manier waarop Ziyech die keuze tot stand heeft laten komen, levert een wrange nasmaak op.
Iedereen die de soap rond de middenvelder van FC Twente heeft gevolgd, weet per slot van rekening dat de in Dronten geboren Ziyech er vier maanden geleden nog een hele andere mening op nahield. Op 26 mei jongstleden maakte hij tijdens zijn eerste trainingskamp als speler van het Nederlands elftal kort na een oefensessie bekend dat hij zijn keuze had laten vallen op een loopbaan als Oranje-speler. Het leverde hem een karrenvracht aan kritiek op vanuit de Marokkaanse gemeenschap, zelfs zijn eigen vrienden namen hem zijn keuze voor Nederland kwalijk, maar dat bracht Ziyech niet aan het wankelen. Hij was blij dat zijn familie achter zijn besluit stond, zo liet hij weten.
De Telegraaf maakte melding van Ziyechs beslissing , met de kanttekening dat ‘zolang Ziyech geen officiële interland achter zijn naam heeft bij Oranje, hij nog altijd van gedachten kan veranderen.’ Niemand twijfelde echter aan de woorden van Ziyech. De Marokkaanse voetbalbond zat toentertijd weliswaar al achter de linkspoot aan, maar met één simpele handeling kon de voetbalnationaliteit van Ziyech worden vastgelegd en de Marokkaanse interesse opzij worden geschoven: een korte invalbeurt tijdens een officiële wedstrijd van het Nederlands elftal.
En een paar minuutjes voor tijd invallen tijdens de EK-kwalificatiewedstrijd tegen Letland (0-2 zege) moest toch geen kwaad kunnen? Dat had toenmalig bondscoach Guus Hiddink ongetwijfeld wel gedaan, als een mooie geste naar het Nederlandse voetbal, in wat achteraf zijn laatste interland was als bondscoach van Oranje.
Een dag nadat Ziyech bekendmaakte dat hij voor Nederland had gekozen, verliet hij echter het trainingskamp in Hoenderloo met een enkelblessure, waardoor zijn sportieve toekomst als speler van het Nederlands elftal nog niet vaststond. Ziyech ging vervolgens op vakantie. Genoeg tijd om na te denken, zou je zeggen. Hij bleek tijdens de zomer niet van gedachten te zijn veranderd, getuige een interview dat hij vijf weken geleden gaf aan de Twentsche Courant Tubantia, ruim een week voordat Danny Blind zijn eerste voorselectie bekendmaakte als debuterend bondscoach van het Nederlands elftal.
Breekpunt in augustus
Ziyech blikte vooruit op het nieuwe Eredivisieseizoen en stelde een duidelijk doel voor zichzelf. ‘Het enige wat nog ontbreekt, is het Nederlands elftal. Ik wil graag aansluiting vinden bij Oranje, dat is mijn grootste doel dit seizoen’, zo zei de technicus van de Tukkers. Negen dagen later vond hij zijn naam echter niet terug in de 31-koppige voorselectie van Oranje voor de EK-kwalificatieduels met IJsland (0-1 verlies) en Turkije (3-0 nederlaag). Jongens als Ibrahim Afellay, die eveneens Marokkaans bloed heeft, Marco van Ginkel, Davy Klaassen en Georginio Wijnaldum kregen op zijn positie de voorkeur in de voorlopige selectie. Blind zou later verklaren dat hij Ziyech meer zag als een aanvaller en niet als een nummer 10, waardoor hij hem niet opriep.
Op die 21ste dag van augustus lijkt het huwelijk tussen Ziyech en Oranje op de klippen te zijn gelopen. Hij is daardoor toch weer aan het twijfelen gebracht. Niet zijn broers en moeder, met wie hij zijn keuze voor Oranje besprak, lijken Ziyech het laatste zetje in de richting van Marokko te hebben gegeven, maar zijn vrienden- en kennissenkring. Zij die zich niet konden verenigen met Ziyechs keuze voor Oranje. Zij die Ziyech lieten schrikken door hun heftige reactie op zijn besluit.
Dat hij niet bij de voorselectie zat, moet een doorn in het oog zijn geweest van de 22-jarige aanvoerder van FC Twente. Hij maakte zaterdag een getergde indruk voor de camera’s van FOX Sports en de NOS. Opeens leek de keuze voor Oranje niet meer zo vanzelfsprekend te zijn. Ziyech kwam zelfs een tikkeltje geïrriteerd over. Hij leek zichtbaar teleurgesteld in het selectiebeleid van Blind en heeft daarmee afgerekend door te zwichten voor de Marokkaanse druk.
Het is doodzonde dat de smaakmaker van de Eredivisie zijn oren heeft laten hangen naar de Marokkaanse gemeenschap. Tijdens de huidige EK-kwalificatiereeks is eens te meer duidelijk geworden dat Nederland moet doorselecteren, moet verjongen. Wesley Sneijder wordt een dag voor de openingswedstrijd van het EK in Frankrijk 32 jaar, en zal bij het mislopen van dat toernooi serieus gaan nadenken over zijn toekomst als speler van het nationale elftal. Wijnaldum, Klaassen en Van Ginkel moeten de komende tien jaar het gat dat Sneijder gaat achterlaten opvullen, maar zijn niet zo verfijnd als Ziyech, die bij 23 van de laatste 24 doelpunten van FC Twente direct was betrokken.
Nummer 10 positie zorgenkindje voor Oranje
De Nederlandse Marokkaan had bij Oranje uit kunnen groeien tot het creatieve brein van de ploeg. Ziyech kan met zijn ogen dicht vier keer per wedstrijd een speler alleen voor de keeper zetten. Iets dat niet valt aan te leren. Dat is een kwaliteit die is aangeboren en niet aanwezig is bij Wijnaldum, Klaassen en Van Ginkel, die het meer moeten hebben van hun loopvermogen. En juist daarom kwam het nieuws gisteren zo hard binnen op de redactie van Onze11. De nummer 10 positie kan weleens een zorgenkindje kan gaan worden voor het Nederlands elftal, zodra Sneijder afzwaait als international. En dat is, nogmaals, doodzonde.
Door Roan Bezemer
Lees ook:
Ziyech kreeg heftige reacties na keuze voor Oranje
Ziyech: ‘Ik heb getwijfeld’
Ziyech: ‘Aansluiten bij Oranje is mijn grootste doel dit seizoen’
